La eta princo
Antoine de Saint-Exupéry
La eta princo estas mondfama fabelrakonto de Antoine de Saint-Exupéry. Sub la fabelo troviĝas alia simbola tavolo pri universalaj veroj. Tial la rakonto allogas ĉefe al plenkreskuloj.
Produktis: EsperRadio - La Frateca Radio. Voĉlegado: Klaŭdia
Originalaj teksto kaj desegnaĵoj: la Eta Princo eldonejo INKO.
Jutuba kanako
| 0/28 | 26-01-2023 | 02:13 |
Enkonduko de Laura Brazzabeni
| 1/28 | 10-02-2023 | 06:46 |
Pardonu infanoj, ke mi dediĉis ĉi tiun libron al ”grandulo”. Mi havas seriozan senkulpigon: tiu grandulo estas la plej bona amiko, kiun mi havas en la mondo.
| 2/28 | 15-02-2023 | 07:55 |
Do, mi vivis sola, sen iu ajn, kun kiu mi povus vere interparoli, ¸is paneo de mia motoro sur dezerto Saharo, kio okazis antaû ses jaroj.
| 3/28 | 22-02-2023 | 04:55 |
Longa tempo estis al mi necesa por kompreni, de kie li devenas.
La eta princo, kiu metis al mi multajn demandojn, neniam ŝajnis aûdi la miajn. Estas ja vortoj hazarde diritaj, kiuj iom post iom malkovris al mi ĉion.
| 4/28 | 08:08 |
Tiel mi scii¸is pri du tre grava afero: la planedo, de kie li venis, estas apenaû pli granda ol domo!
| 5/28 | 07:10 |
Ĉiutage mi eksciis ion pri la planedo, lia foriro kaj lia vojaĝo. Tio okazis tute trankvile per hazardaj rimarkoj. Tiel la trian tagon mi ekkonis la dramon de la baobaboj.
| 6/28 | 03:04 |
Ho, eta princo, mi ekkomprenis tiele, iom-post-iome, vian melankolian vivon… Dum longa tempo vi havis kiel distraĵon nur la mildecon de sunsubiroj.
| 7/28 | 07:42 |
La kvinan tagon, denove dank’al la ŝafeto, la sekvantan sekreton pri la vivo de la eta princo estis malkaŝita al mi.
| 8/28 | 07:42 |
Mi tre rapide lernis pli bone koni tiun floron. De ĉiam kreskadis sur la planedo de la eta princo floroj tre simplaj, ornamitaj per unu sola vico da petaloj, okupantaj malmulte da spaco kaj ĝenantaj neniun.
| 9/28 | 05:06 |
Mi kredas, ke li forŝteliĝis dank’al migrado de sovaĝaj birdoj.
Matene antaû la foriro li bone ordigis sian planedon. Li zorge skrapis siajn aktivajn vulkanojn.
| 10/28 | 13:03 |
Li trovi¸is en la regiono de asteroidoj 325, 326, 327, 328, 329 kaj 330. Li do unue vizitis ilin, por tie serçi okupon kaj por kleriĝi.
La unua estis lo¸ata de reĝo. Ĉi tiu, vestita per purpuro kaj ermeno, sidis sur tre simpla, tamen majesta trono.
| 11/28 | 03:47 |
La dua planedo estis loĝata de malmodestulo.
”Ha! Ha! Ha! Jen vizito de iu admiranto!” de malproksime ekkriis la malmodestulo, tuj kiam li ekvidis la etan princon.
| 12/28 | 02:33 |
La sekvanta planedo estis loĝata de ebriulo. Tiu
vizito estis tre mallonga, sed ege malĝojigis la etan
princon.
| 13/28 | 08:50 |
La kvara planedo estis loĝata de negocisto. Tiu viro estis tiel okupata, ke li eĉ ne levis sian kapon dum la alveno de la eta princo.
| 14/28 | 07:42 |
La kvina planedo estis tre kurioza. Ĝi estis la plej malgranda el ĉiuj. Tie estis ¸uste nur sufiĉa spaco por loki unu stratlanternon kaj unu lanterniston.
| 15/28 | 08:57 |
La sesa planedo estis dekoble pli vasta. Ĝi estis loĝata de maljuna sinjoro, kiu verkis dikegajn librojn.
| 16/28 | 03:08 |
La sepa planedo estis do Tero.
Tero ne estas ajneca planedo! Oni nombras sur ĝi cent dek unu reĝojn (sen forgesi la nigrajn kompreneble!), sep mil geografojn, naûcent mil negocistojn, sep milionojn kaj duono da
ebriuloj kaj tricent dek unu milionojn da malmodestuloj, tio estas: pli...
| 17/28 | 06:54 |
Kiam oni volas spriti, oni foje mensogas iom. Mi ne estis tre honesta, parolante al vi pri la lanternistoj. Mi riskas doni malĝustan ideon pri nia planedo al tiuj, kiuj ne konas ĝin. La homoj okupas tre malmulte da spaco sur la Tero.
| 18/28 | 01:58 |
La eta princo trairis la dezerton kaj renkontis nur unu floron.
Floron kun tri petaloj, tute neniom signifan.
”Bonan matenon!” diris la eta princo.
”Bonan tagon!” diris la floro.
”Kie estas homoj?” ĝentile demandis la eta princo.
| 19/28 | 02:58 |
La eta princo suprengrimpis sur alta monto. La solaj montoj, kiujn li iam konis, estis la tri vulkanoj, kies supro atingas la altecon de liaj genuoj.
| 20/28 | 03:32 |
Sed okazis, ke la eta princo, longe paŝinte sur sablo, rokoj kaj neĝo, fine malkovris vojon. Kaj ĉiuj vojoj kondukas al homoj.
”Bonan tagon!” li diris.
Estis tie ĝardeno plena de rozoj.
”Bonan tagon!” diris la rozoj.
| 21/28 | 13:46 |
En tiu momento aperis la vulpo:
”Bonan tagon!” diris la vulpo.
”Bonan tagon!” ĝentile respondis la eta princo. Li turniĝis, sed nenion vidis.
| 22/28 | 03:29 |
”Bonan tagon!” diris la eta princo.
”Bonan tagon!” diris la relŝanĝisto.
”Kion vi faras ĉi tie?” demandis la eta princo.
”Mi apartigas vojaĝantojn po kapoj da mil unuoj,” diris la relŝanĝisto. ”Mi ekspedas, jen dekstren, jen maldekstren, la trajnojn, kiuj forportas pli...
| 23/28 | 02:18 |
”Bonan tagon!” diris la eta princo.
”Bonan tagon!” diris la vendisto.
Li estis vendisto de perfektigitaj piloloj, kiuj kvietigas soifon.
Oni glutas ilin po unu ĉiusemajne kaj oni ne plu sentas bezonon trinki.
| 24/28 | 07:28 |
Estis la oka tago ekde mia paneo en la dezerto, kaj mi estis aûskultinta la rakonton pri la vendisto, trinkante la lastan guton de mia akvoprovizo:
”Ho,” mi diris al la eta princo, ”viaj memoraĵoj ja estas beletaj, sed mi ankoraû ne riparis mian aviadilon, mi havas nenion plu pli...
| 25/28 | 08:12 |
”Homoj,” diris la eta princo, ”enŝtopas sin en rapidvagonarojn, sed ili ne plu scias, kion ili serças. Tiam ili agiti¸as kaj rondiras…”
Kaj li aldonis:
”Ne indas…”
| 26/28 | 15:16 |
Apud la puto estis ruino de manova ŝtona muro. Kiam la sekvantan tagon vespere mi revenis de mia laboro, mi ekvidis de malproksime mian etan princon sidanta tie supre, kun kruroj pendantaj. Kaj mi aûdis lin paroli:
”Ĉu vi do ne memoras pri tio? Tio estis ne ĝuste ĉi tie!”
| 27/28 | 05:33 |
Kaj nun, kompreneble, jam pasis ses jaroj… Mi ankoraû neniam rakontis tiun ĉi historion. La kamaradoj, kiuj revidis min, estis ja kontentaj revidi min vivanta. Mi estis malgaja, sed mi diris al ili: ”Ja pro laciĝo…”
La enhavo de tiu ĉi retejo estas disponebla laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 4.0 Tutmonda